عضویت: 1396/10/16
تعداد پست: 1395
دوستم چند روز پیش از یه داروخانه تو حومه تهران خارجیش رو گرفت
رویا رو دوس دارم من تو رویاهام فرزندی دارم که بغلش میکنم بوسش میکنم بوش میکنم وقتی گریه میکنه نازش میکنم دلم برای خنده هاش غنج میره وقتی میام خونه تنها نیستم باهاش حرف میزنم وقتی باباش میاد با دیدن شیطونی هاش ذوق میکنه باهم میریم مهمونی .عید دیدنی .من دیگه منزوی نیستم افسرده نیستم هیچکسی دلش برام نمیسوزه هیچکسی فک نمیکنه بچه اش رو چشم زدم . از جمع ها و ادم ها بدم نمیاد .کاش رویاهام واقعی بود اما وقتی رویا پردازیم تموم میشه منم و اتاقی که برات اماده کردم اما تو نیومدی من لیاقت مادرشدن رو نداشتم...