زمينه و هدف: به دليل استفاده فراوان از داروهاي ضد تشنج غير باربيتوراتي (فني تويين، كاربامازپين و والپروات سديم) در درمان انواع تشنج، احتمال استفاده سو و مسموميت با داروهاي فوق زياد مي باشد. مطالعه اخير با هدف بررسي شيوع، عوارض و مرگ و مير ناشي از اين داروها انجام شده است.
روش بررسي: 93 بيمار مسموم با داروهاي فوق كه به بخش مسمومين بيمارستان لقمان در طي يك سال )از تير 82 تا تير 83 ( مراجعه نموده و بستري شده بودند از طريق بررسي پرونده و تنظيم پرسش نامه در طي مطالعه اي توصيفي - مقطعي مورد بررسي قرار گرفتند. افرادي كه داروهاي ناشناخته و يا داروهاي ضد تشنج ديگر مصرف نموده بودند از مطالعه حذف شدند. در بررسي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري توصيفي شامل فراواني، محاسبه ميانگين و ميانه استفاده شد و پس از پايان كار جمع آوري توسط نرم افزار SPSS آناليز شد.
يافته ها: %36.6 را جنس مذكر و %63.4 را جنس مونث تشكيل دادند، ميانگين سني مراجعين حدود 24.5 سال بود، %29 سابقه مصرف قبلي دارو را داشتند و در %20.4 سابقه خودكشي قبلي ديده شد. ميانگين فاصله زماني بين مصرف دارو و مراجعه 6 ساعت بود. در %56 موارد در زمان مراجعه كاهش سطح هوشياري به درجات مختلف مشاهده شد، %90 افرادي كه سطح سرمي دارو در آنها اندازه گيري شده بود سطح سرمي بالا داشتند. %8 بيماران دچار عوارضي نظير اختلالات تنفسي و عفونت ادراري شده بودند و %4.5 موارد در بخش مراقبت هاي ويژه بستري شدند، ميزان مرگ و مير %2 بود.
نتيجه گيري: مطالعه اخير شباهت هاي زيادي با مطالعات ساير كشورها دارد و نشان مي دهد كه با توجه به آمار بالاي مسموميت با داروهاي فوق، لزوم بررسي در رابطه با راهكارهاي پيشگيري از طريق آموزش مصرف دارو، مراقبت هاي لازم، مشاورات روانپزشكي، ارايه درمان هاي مناسب و افزايش امكانات بخش مراقبتهاي ويژه را ثابت مي نمايد.
موضوعات مرتبط: ارجاعات: مقالات نشریه ای مرتبط: مقالات همایشی مرتبط:
چکیده انگلیسی
بازدید یکساله 2002